Correctie: 6 must visits als je Boedapest zelf meerekent. Toen we met koffers uit de metro onze eerste stappen in Boedapest zetten, was het meteen duidelijk: dit is een wondermooie stad.
Ik heb haast meer omhoog gekeken dan in New York. De opeenvolging van prachtige gevels was nauwelijks bij te houden. Neoclassicisme, art nouveau, gewoon rondwandelen in Boedapest en je vergapen aan de architecturale pareltjes is de beste manier om de stad in je op te nemen. Kuier ook eens langs de Donau aan de Pestkant tot aan het schoenenmonument en hét postkaartbeeld van Boedapest, het parlement met zicht op het heuvelachtige (toerismewalhalla) Boeda met zijn kasteel, Matthiaskerk en vissersbastion.
Maar bon, de must visits dus:
Ook al heb je het niet zo voor meubels en vazen: dit museum moet je voor het art nouveau gebouw alleen al eens bezoeken. Het prachtige typisch veelkleurige Hongaarse dak, interieur met islam en hindu invloeden… Waw was het stopwoordje toen we hier arriveerden. De tijdelijke tentoonstelling (reclameposters uit het Interbellum) was een leuk extraatje.
Na een dagje tussen horden toeristen slenteren was dit museum van hedendaagse kunst een verademing. Heerlijk rustig de collectie van de heer en mevrouw Ludwig bewonderen én hedendaagse Hongaarse kunstenaars leren kennen.
Zelfs al begint het lampje ‘cliché’ te branden, dit moet je zeker doen! Boedapest telt meerdere badhuizen, wij kozen op aanraden van vrienden toch voor het populairste… tijdens de werkweek uiteraard om een toeristische overrompeling te vermijden. Instant relaxen in een 18-tal baden, deels buiten, deels binnen in alweer een héél mooi gebouw. Drie uren en zwaar verrimpelde vingers en tenen later kwamen we met een brede lach buiten. Aanrader!
Minder gezellig, maar heel aangrijpend was House of Terror, ooit het hoofdkwartier van de Hongaarse Nazi’s en later van de geheime politie tijdens de communistische overheersing. Dreigende muziek, vernuftige opstelling, hier kom je niet zo relaxt buiten.
Genoemd naar de beroemde fotograaf Robert Capa, maar geen verzamelplaats van zijn werk. Wel een centrum van fotografie en visuele kunst. Tijdelijke tentoonstellingen wisselen elkaar hier af. Toen we naar Boedapest vertrokken had ik het als extraatje genoteerd totdat we er ‘s avonds passeerden en zagen dat ‘Kontaktok’ net begonnen was: een rondreizende tentoonstelling rond fotoagentschap Magnum en hun contact sheets. Snuisteren in het kladwerk van beruchte fotografen: heerlijk!
Onze reis duurde een week, dus hadden we ruim de tijd om ook minder vanzelfsprekende plaatsen aan te doen. Dit kon al eens op musea met verouderde gebouwen uitdraaien (Vasarely museum) of toeristisch genegeerde locaties (Memento Park, een park met beelden uit de Sovjetperiode mét absurde zijattracties), maar meestal wél op een belevenis.
Comments (0)