Category: art

Museumposes

museumposesVorig weekend bezochten we in Eindhoven het Van Abbemuseum. Rondkuieren tussen moderne kunst: heerlijk… en inspirerend. Het heeft eigenlijk best iets grappigs hoe mensen bewegen en vooral staan kijken. De hele week broeiden enkele figuren in mijn hersentjes, voor mij typische museumbezoekers met typische museumposes. Ik wou ze los van hun omgeving tekenen, om hun houdingen nog meer te benadrukken. Een beetje zoals ik een tijdje terug met toeristen deed.

Het Van Abbemuseum is trouwens echt een bezoekje waard: heldere uitleg, mooie opstelling en haalbaar in een halve dag. Je kan er aan schilderijen ruiken, audiocommentaren van kinderen beluisteren, met een notitieboek en kussen op zoek gaan naar ideale posities om kunstwerken te bekijken, je eigen minitentoonstelling samenstellen én zelfs trouwen (jawel).

Of gewoon inspiratie opdoen.

dscn4362

Van straat

DSCN4105

Wanneer we nu eens naar Brussel gaan, vroeg de wederhelft. Om het MIMA te bezoeken, ofte voluit Millenium Iconoclast Museum of Art. Klinkt nogal grootsprakerig, dacht ik eerst, PR-gewijs verkopen ze zichzelf bovendien als de vaandeldragers van cultuur 2.0., maar dit museum aan de poorten van Sint-Jans-Molenbeek zegeviert net in laagdrempeligheid.

DSCN4120werk van Swoon op de museummuren

In een industrieel pand is er plaats voor kunst van na 2000, van kunstenaars die de klappen van de zweep leerden via (vaak illegale) street art, maar wiens werken nu dus de muren van dit piepjonge museum tooien. Wat MIMA zo speciaal maakt is dat ze met hun eerste tentoonstelling ‘City Lights’ vijf Amerikaanse kunstenaars carte blanche gaven om elk een ruimte in het museum aan te pakken. Très street als je bedenkt dat de volgende werken waarschijnlijk gewoon over de vorige creaties zullen komen en de tijdelijkheid van de straat zo binnensmuurs verhuist. Ga vooral zelf eens zien. En houd vooral ook halt bij de making of filmpjes.

 

DSCN4109Swoon

DSCN4113DSCN4114MOMO

DSCN4118Steve Powers

Terwijl we toch in Brussel waren, konden we even goed even door de stad zwerven. Enkele adresjes bezoeken die ik me nog herinnerde van toen ik er jaren terug werkte en wat nieuwe hoekjes verkennen…

 

Plaizier

Hier haalde ik altijd kaartjes voor alle mogelijke gelegenheden, of gewoon voor mezelf. Nooit ergens elders zijn gelijke gevonden! Hier stap je met veel ‘plaizier’ binnen, en stap je altijd wel met iets buiten. U weze gewaarschuwd.

plaizier

 

Sterling book shop

Mijn favoriete bestemming als ik een lange winkelpauze nam vroeger. Sterling book shop is een onafhankelijke boekhandel volgestouwd met Engelstalige literatuur. Voor leuke boekengadgets ben je er ook aan het goede adres, of gewoon om naar de sappige (Engelse) accentjes van de verkopers te luisteren terwijl je door al dat leesmoois bladert.

sterling book shop

 

Walvis

youcaneatatwalvisIk had al veel over deze kroeg gehoord, maar was er nog nooit binnen geweest. Aangezien we rond de middag in Brussel arriveerden, sprak het bord aan de gevel tot onze verbeelding. Voor een simpele lunch aan een vriendelijk prijsje zit je hier dus goed. Andere indruk: de typische Brusselse no nonsense sfeer. Maatpak, bobo en hipster zitten hier naast elkaar zonder op te meten of ze wel tot elkaars posse horen. walvis

 

Voor leuke cafeetjes moet je zeker aan het Sint-Goriksplein zijn, waar kleurrijke terrasjes elkaar verdringen. Wandel intussen ook eens de Kartuizersstraat in en je hebt meteen enkele leuke (concept) winkels op een rij.

DSCN4130

Het Zinneke, Kartuizersstraat, eens iets anders dan Manneke Pis

 

De voeten waren overmoedig, dus besloten we nog eens tot aan het Vossenplein in de Marollen te wandelen. De straatwerkers waren de restanten van de rommelmarkt al aan het opruimen, maar de vintage (tiens) adresjes loeren hier net om de hoek. Wij stootten op Superstrat, zelfverklaarde vitrine op jonge creatievelingen. Objecten en juwelen die net dat tikkeltje anders dan anders zijn. Fijn!

superstrat

Op de terugweg naar het station stopten we nog even aan de Montana shop. Kwestie van de cirkel van de daguitstap helemaal rond te maken, street art style.

Alternatief Madrid: van illustraties tot graffitikelders

Madrid bulkt van de leuke kleine winkeladresjes. Het was wel even wennen aan de ‘siesta’ van pakweg 14u tot 17u waardoor diezelfde adresjes potdicht waren op tijdstippen die bij ons in België als shoppingspitsuren worden beschouwd. Voordeel is dan weer dat de deuren erna pas gesloten worden als wij normaal ons avondmaal al achter de kiezen hebben.

Malasaña
Dé alternatieve wijk bij uitstek is ongetwijfeld Malasaña, waar hipsters in kleine, Parijs aandoende straatjes op terrasjes hangen en het ene leuke adresje tegen het andere aanschurkt. Mijn favorieten:

La Antigua
Handgemaakte ontwerpen én héél veel illustraties in dit gezellige winkeltje, tot op de jurkjes die in de rekken hangen toe. Dé vraag: waar eerst kijken?
La-2BAntigua

Contigo alla fine del mondo
Er was een workshop bezig achteraan de winkel maar we werden warm onthaald om rond te snuisteren. Meer aandacht voor minimalisme en Scandinavisch aandoend design hier, maar je vindt er evengoed handmaak en gezeefdrukte illustraties op tassen en kussens.
contigo

La Fiambrera
Een hele bak vol prints en illustraties in beperkte oplage verwelkomt je meteen bij binnenkomst (omigosh, Madrid heeft duidelijk véél aandacht voor grafisch ontwerp en illustratie, heerlijk!). Verder: boeken (allemaal in het Spaans helaas), gadgets, grappige lokale ontwerpen, een minibar en een tentoonstellingsruimte. Kiezen is verliezen, zeg maar. (foto: La Fiambrera)
la_fiambrera_2839_630x

Nest Boutique
Kitsch en cadeautjes, onmogelijk om met lege handen buiten te gaan. (foto: Nest Boutique)
nest-2Bboutique

Mon petit retro
‘Petit’ is dit adresje zeker. Dan stapelen ze maar de retro kinderspulletjes in de hoogte. Claro que si! (foto: Mon petit retro)
monpetitretro

Magma Room
Een sterk oog voor styling en het op zich al mooie pand lokte me naar binnen. Dieren geborduurd op hemdzakjes, mooie stofkeuzes en een goede dosis humor in de kledij: I like! Dat ze ook een online shop hebben, lieten ze me nog weten. (foto: Magma Room)
magma-2Broom

Lavapiés
Ik had Lavapiés als mogelijk interessante wijk aangeduid. Hier liepen we vanzelf enkele fijne verrassingen binnen. Dit zou wel eens dé wijk kunnen zijn om in de gaten te houden.

Swinton & Grant had ik genoteerd in mijn te bezoeken adresjes. Concept store klinkt te hautain voor deze warme stek: een mooi aanbod designboeken en graphic novels (haast àlles in het Spaans, alweer), een cafeetje én beneden een mooie tentoonstellingsruimte. Wij genoten er van de schilderijen van Kyle Hughes-Odgers.
DSCN3319swinton-2526grand2swinton-2526grand1Kyle-2BHughes-Odgers

 

Calle Miguel Servet, de straat waar Swinton & Grant zich bevindt, telt ook enkele puike graffitiwerken die na een graffitifestival de straat zijn blijven sieren.
Calle-2BMiguel-2BServet

In de Calle del Dr. Fourquet verleidden enkele Spaanse zinnetjes aan een poort ons om eens achter het muurtje te gaan piepen. Jonge gezinnen uit de buurt hadden de handen in elkaar geslaan en het leegstaande perceel ingericht tot volkstuin slash speeltuin waar ook ruimte voor filmprojectie en lessen (Engels voor beginners, onder andere) voorzien was. Mooi!
Calle-2Bdel-2BDr.-2BFourquet

La Tabacalera is een oude, laat ons eerlijk zijn, vervallen tabaksfabriek die de stad uit handen gegeven heeft aan jonge enthousiastelingen. Gratis, zo vertelde de vriendelijke jongeheer aan de ingang, op voorwaarde dat ze alle workshops, ateliers en activiteiten die ze er inrichten kosteloos aanbieden aan het publiek. Een heus sociaal-cultureel project, zeg maar. ‘s Avonds kan je het bord met het aanbod bekijken en je gaan inschrijven voor – om er maar enkele te noemen – flamenco, filosofie, longboarden of fietsen herstellen. Gewoon nieuwsgierig rondwandelen mocht ook. Wij ontdekten dat de muren van de kelders  vol prachtige graffiti stond.
La-2Btabacaleratabacalera1tabacalera2

Toevallig wandelden we nog wat verder langs de fabrieksmuren en ontdekten we dat er nog een tweede deel aan La Tabacalera was: Promocion del Arte. In de industriële gangen kon je er gratis exposities van hedendaagse kunstenaars bezoeken, en dan van dat type dat je evengoed in musea zou kunnen spotten. Had ik al gezegd dat het op kunstvlak best snor zit in Madrid.
tabacalera_modtabacalera_mod1werk van kunstenares Cecilia Paredes

Conde Duque
Conde Duque en Museo ABC hebben we al gehad, maar in deze wijk vind je ook wat kleine winkeltjes die zeker de moeite waard zijn.

Olula
Olula wint waarschijnlijk de prijs voor meest sympathieke winkeltje. Javi en Cris hebben er hun studio waar ze bekokstoven welke nieuwe handgemaakte, milieuvriendelijke en vrolijkmakende ontwerpen ze op de wereld willen loslaten. Naast hun eigen creaties vind je in hun winkel ook producten van lokale creatievelingen.
olula1


Duke Shoes
Een favoriet van de wederhelft: hét adres om een paar unieke sneakers op de kop te tikken. (foto: Duke Shoes)
Duke-2Bshoes

Madrid bezoeken, een warm kunstje

Het verschil tussen Madrid en Barcelona, dat vroegen velen me toen we terug waren van ons nazomerreisje in november. Tja, appels en peren, hé. Minder toeristisch? Zou kunnen, maar wij waren er net in een relatief toeristenluwe periode. Als er iéts is dat ik als raad zou geven: als kunst en cultuur je ding niet zijn, laat je Madrid misschien best links liggen. Toch wel? Dan kan ik hieronder alvast al acht redenen opnoemen waarom Madrid de moeite is.

Musea bezoeken in Madrid is behoorlijk simpel: je vind de 3 grootste musea langs dezelfde weg, de Paseo del Prado.

Beginnen doen we met de grootste klepper: het Prado. Velen vergelijken dit museum met het Louvre, maar het grote pluspunt is dat je het Prado wél in een halve dag volledig kan bezoeken. Als koninklijke portretten en klassieke kunst je dada zijn: doén!
Prado

Reina Sofia ofte het museum van moderne kunst is zeker ook gigantisch te noemen. Ik kreeg het best lastig na 3 verdiepingen slenteren, maar de collectie is behoorlijk divers. Publiekstrekkers zijn uiteraard inheemse kunstenaars Picasso (aan de meute mensen zie je meteen waar de Guernica zich bevindt) en Dali.
Reina-2BSofia

Museo Thyssen-Bornemisza is het charmante kleine broertje van de 3. Van de 13de eeuw tot begin 20ste eeuw kuier je door de kunstgeschiedenis. Wil je maar een deel selecteren? Geen probleem, alles staat hier netjes chronologisch. Mijn favorieten bevonden zich bij de recentste werken: Hopper en Schiele om er maar enkele te noemen.
Museo-2BThyssen-Bornemisza

Als je toch even een pauze van al die kunst wil nemen, kan je terecht in het Parque del Buen Retiro, een enorme oase van groen waar er naar hartelust gepicknickt, gejogd en gekuierd wordt. Een roeibootje huren aan El Estanque was een leuk tussendoortje en hey, je kan toch nog wat gratis kunst kijken in het op zich al wondermooie Palacio de Cristal, waar je steevast installaties van een moderne kunstenaar vindt.
Parque-2Bdel-2BBuen-2BRetiroEl-2BEstanque-2Bdel-2BRetiroPalacio-2Bde-2BCristal

CaixaForum herken je meteen aan de verticale tuin voor de ingang. In dit cultureel centrum vind je kleine tijdelijke tentoonstellingen aan een budgetvriendelijk prijsje. Toen wij er waren, was er net een tentoonstelling van de Finse ontwerper Alvar Aalto. Een minimuseumervaring voor wie het wat kalmer aan wil dus.
CaixaForum

Wat mij verbaasde waren de talloze mogelijkheden om gratis en voor niks musea en tentoonstellingen te bezoeken.

Museo ABC is een klein, maar fijn museum rond Spaanse illustratie (yes!) met naast een kleine permanente collectie ook wisselende tijdelijke tentoonstellingen. Het was vreemd genoeg even zoeken, want het gebouw is op zijn minst opvallend te noemen. Wij zagen er een verzameling Spaanse illustraties uit de jaren 70.
Museo-2BABC

De Madrilenen hebben best kaas gegeten van herbestemming van oude gebouwen: Conde Duque, vroeger de centrale barakken van de koninklijke wacht, is tegenwoordig een cultureel centrum waar je al eens een concertje, filmpje of theatervoorstelling kan meepikken, maar ook – gratis – exposities bezoeken. Wij kwamen en zagen: twee straffe fototentoonstellingen, één tentoonstelling over het lokale biertje Mahou in de catacomben (wij leerden pas later dat de uitspraak ‘mau’ bleek te zijn) en een museum met een tijdelijke tentoonstelling én een permanente collectie rond kunst over Madrid. Kan tellen, dat dacht ik ook.
Museum-2BConde-2BDuque

‘Cultural Factory’ Matadero ligt een heel eind buiten het centrum van Madrid, maar is zeker een omwegje waard. Dit gigantische complex, een voormalige slachthuis, huisvest naast een cinema en theaterzaal ook enkele gratis te bezoeken ruimtes. Wij zagen leuke co-working spaces en workshopruimtes, een video-installatie en de creaties van jonge interieurontwerpers. In de lente en zomer zijn hier ook tal van openluchtactivteiten op de enorme binnenplaats.
Cultural-2BFactory-2BMatadero

In Carll’s head

Carll-2BCneut-2Bweb-2Bgroot-2B2Met het spreekwoord ‘van uitstel komt afstel’ in gedachten trokken we vandaag naar Gent voor de tentoonstelling ‘In my head’ van illustratorgrootheid Carll Cneut in de Sint-Pietersabdij. Dat we nog één weekendje konden wachten, maar nee, want van uitstel…

Ik had alleen maar lovende woorden en superlatieven gehoord van mensen die de tentoonstelling al bezocht hadden, maar ondanks alle tipjes van de sluier bleek het een must om het zelf eens te beleven. Nu, als je bij aanvang al de vraag krijgt of je de audiogids in het Nederlands of het West-Vlaams wil, dan krijg je het als ‘West-Vlamske’ toch al even warm vanbinnen.

Als ik iets mag aanraden is het om niet ongeduldig door de eerste ruimte te stormen aangezien er daar nog niets te horen valt: er valt des te meer te zien! Een ruimte vol zelfgemaakte polaroids van Carll Cneut, proppen papier en een videointerview zetten meteen de toon: dit wordt iets hoogst persoonlijks.
Met Wouter Deprez die op zijn eigen sappige manier Cneuts jeugd in Geluwe in je oor vertelt, fluistert en brult, slenter je met grote ogen door de magnifieke decors van de tentoonstelling die keer op keer perfect de juiste toon zetten: zelden zo’n mooie, leuke opstelling gezien!

DSCN2924

Na (dju, ‘t is al gedaan) het afgeven van de audiogidsen was het nog niet getreurd: tijd om de illustraties van dichtbij te bewonderen. Mond open van verbazing je afvragen hoe hij het klaarspeelt om zo klein én gedetailleerd te werken! En mocht je écht nog vragen hebben, dan kan je hem die misschien zelf stellen: voor de tentoonstelling verhuisde Carll Cneut zijn atelier naar de Sint-Pietersabdij waar hij vaak met een glimlach al die nieuwsgierigen verwelkomt (ja, hij was er!).

Bon, ‘t is duidelijk: liever vandaag nog dan morgen daarheen, want de tentoonstelling loopt maar tot 10 mei meer! En van uitstel komt afstel.