Gullegemse-Noenefeesten-afficheLaat me even mijn creatief rollercoasterproces schetsen:

Je mag het zo zot niet bedenken of ik zie het altijd wel zitten om iets te tekenen.

Ik laat de ideetjes wat broeien in mijn hoofd, wordt verliefd op één specifiek idee en begin dat dan uit te werken.

Kak, oei, ai, nee, dat is het niet.

Opnieuw schetsen

vloeken

Wat netter uitwerken. Puzzelen. Mij afvragen waar ik aan begonnen ben. Waarom dacht ik dat dit ging lukken?

Oké, ik denk dat ik iets heb: we gaan er gewoon voor.

Et voilà, resultaat. Aftoetsen bij de opdrachtgever(s). (Meestal) Oef.

 

Je kan je inbeelden dat een affiche ontwerpen waar én een hert én een vrachtwagen én een fanfare én een muziekkiosk zéker op moesten voor wat extra gevloek gezorgd heeft. Maar bon, de Gullegemse Noenefeesten heb ik op papier gekregen.

En dan neem ik me voor om volgende keer niet meer voor zo’n creatief rollercoasterproces te gaan. Of toch tenminste de gordel goed aan te snoeren.