Category: hotspots

10 dingen die je moet gedaan hebben in Ljubljana

Ljubljiwatte? Mocht je nog nooit van deze stad gehoord hebben, dan zal je wel niet de enige ter wereld zijn. Ljubljana is de hoofdstad van Slovenië, en de stad waar ik vorig najaar, putje november, besloot naartoe te gaan voor een citytripje. Als je er al eens bent geweest, is dat hoogst waarschijnlijk en passant, bij een roadtrip door Slovenië of richting Kroatië, maar ik zocht gewoon een leuk stadje dat haalbaar was om in enkele dagen volledig te bezoeken en deze stond nog ergens in een tijdschriftknipsel dat ik bewaard had. Ljubljana is de spreekwoordelijke ‘scheet’ groot, maar moet zeker niet onderdoen aan charme. Om maar een voorbeeld te geven: aan elke lantaarnpaal hangt in Ljubljana een bloempotje, hoe leuk is dat? Klein maar fijn – check. Via deze geïllustreerde kaart van 10 dingen die je moet gedaan hebben in Ljubljana wil ik je laten kennis maken met deze heerlijke stad.

1/ Proef lokale producten op Vodnik Square

de versmarkt van Ljubljana

…ofte Vodnikov Trg. Elke dag van de week, behalve op zondag vind je de versmarkt hier. Op zaterdag vind je er ook eetstands met supervers lokaal heerlijks. Vodnikov Trg is ook de locatie voor Open Kitchen, een heuse foodies markt (helaas voor mij maar van halfweg maart tot oktober). De Slovenen zijn heel trots op hun eigen producten, mét recht en reden. Korte keten lijkt er hier gewoon ingebakken te zijn: waarom producten van ver laten komen als je al het goede al in de buurt hebt?

2/ Ga eten in Monstera Bistro

voorgerechtje in Monstera Bistro

Laat het nu net lokale, verse, seizoensgebonden producten zijn die centraal staan in Monstera Bistro. Om de paar dagen veranderen ze hier hun menu om enkel het allerbeste op je bordje te serveren. Bovendien hanteren ze het principe van ‘zero waste cuisine’. Ik was eerst bang dat deze zaak misschien net iets te posh zou zijn voor mij, maar niets was minder waar. Een hartelijke ontvangst, ongedwongen omgeving, lief voor de portemonnee en vooral overheerlijk eten! Absolute aanrader!

3/ Drink kava in Tozd

kava in Tozd

Voor je denkt dat ik je in een decadente bar aan coupekes wil laten lurken, een woordje uitleg: ‘kava’ betekent koffie in het Sloveens. En ola pola, ze hebben hier duidelijk graag hun bakkie troost. In Tozd gaat de menukaart gepaard met een uitgebreide uitleg van waar àlle producten (tot en met de eitjes voor de brunch toe) afkomstig zijn en je raadt het al: alles moet lokaal zijn. Ze hebben een gigaterras aan de Ljubljanicarivier, net buiten het iets drukkere centrum, maar binnenin is het zeker ook gezellig zitten met een mix van street style en vintage.

4/ Maak een wandeling in Tivoli Park

Tivoli Park in de verse sneeuw

De dag dat ik een grote wandeling wou maken door dit park, was het net (hevig) beginnen sneeuwen, maar deze groene long in Ljubljana is zeker een wandeling waard, ook al is het een kleintje door de knisperende sneeuw. Kans is groot dat je een local met zijn of haar hond tegenkomt, want de Ljubljanen (of hoe je ze ook moet noemen) zien hun trouwe viervoeters héél graag. Verschillende hondenbakkerijen tegengekomen in Ljubljana, op winkelvensters zie je af en toe het berichtje ‘honden toegelaten’ en des te meer wandelaars met hond mee gezien. Maar enfin, Tivoli Park: aanrader.

5/ Geniet van één van de vele terrasjes langs de Ljubljanica

Het sociale leven lijkt in Ljubljana geconcentreerd langs de Ljubljanica, de rivier die dwars door Ljubljana stroomt. De drievoudige brug (Triple Bridge of Tromostovje), ontworpen door architect Plečnik (een naam die veel in Ljubljana valt) is sowieso het toeristische centrum van de stad, met aan de ene kant de Franciscaanse kerk en aan de andere kant het overal bovenuit torende kasteel. Maar langs de rivier vind je dus een hele resem cafeetjes met obligaat terras. En de Slovenen zijn duidelijk hardnekkige terrasjesmensen want zelfs bij de vriestemperaturen waarin ik Ljubljana bezocht, nestelden ze zich gewoon resoluut onder de verwarmde parasols.

Vriestemperaturen? Terrasje doen!

6/ Eet ‘s nachts dessert in Lolita

Foto (c) Lolita

Eén van die terrasjes is dat van Lolita. Het interieur trok mij echter meer aan: onder gigagewelven heb je het gevoel dat je net Alice-in-Wonderland-gewijs gekrompen bent na een beet uit een koekje. En binnen heb je zicht op allerhande taarten en toetjes onder glasstolpen. Ze proeven kan tot 22.00u. tijdens de werkweek en tot 23.00u. in het weekend. Nomnomnom!

7/ Koop een Sloveens design souvenir in IKA

Foto (c) IKA

Ah, de hartverwarmende Sloveense trots sijpelt ook door in hebbedingetjes. IKA is een gezellig winkeltje met alleen maar Sloveense ontwerpen, van kledij tot accessoires en interieurspulletjes: deze winkel gelooft rotsvast in het creatieve talent van lokale ontwerpers. Met recht en reden! Geen duur onpersoonlijk design hier, maar voorwerpen met een verhaal en een visie. Als je een origineel souvenir zoekt, dan is IKA de place to be.
In het verlengde van deze straat (Ciril-Metodov trg, en verderop Mestni trg en Stari trg ) vind je trouwens nog veel meer leuke winkeltjes. Mijn favorieten: This & That, Smile Concept Store, GUD Shop en Babushka Boutique. Het water oversteken is trouwens ook eens de moeite als je liefhebber bent van de betere drukkunst: in Tiporenesansa vind je handgebonden boekjes en zeefdrukpareltjes. En de andere kant op vind je ook nog wat leuke zaakjes in Trubarjeva Cesta.

8/ Bezoek één van de vele musea van Ljubljana

Narodna Galerija

Geen citytrip zonder een museumbezoekje. Enneuh, ik heb er behoorlijk wat gedaan. Ljubljana lijkt misschien klein, maar o zo rijk aan verrassende musea. Je kan natuurlijk het kasteel bezoeken zoals elke toerist in Ljubljana, maar ik had andere favorieten, onder andere Narodna Galerija (Nationale Galerij) ofte het museum voor schone kunsten. Het barokke interieur loopt over in een modern nieuw gedeelte dat het verbindingsstuk vormt met de tijdelijke tentoonstelling. Een uitgebreide collectie met de nadruk op Sloveense kunst. Ik had het gebouw bijna voor mij alleen in putje november: de zalen waren uitgerust met sensoren waardoor het licht pas aan ging als je de zaal naderde. Het Museum van Hedendaagse Geschiedenis was ook in een luisterrijk gebouw ondergebracht aan de rand van Tivoli Park. Héééééél veel tekst hier, maar wel boeiend om kennis te maken met de recente geschiedenis van Slovenië waar ik eerlijk gezegd bijna niets over wist.
Verder is er ook het Museum van Moderne én die van Hedendaagse Kunst. Anderhalve kilometer van elkaar, maar met één ticket kan je beide bezoeken. Het Internationaal Centrum voor Grafische Kunst fungeert een beetje als poort van Tivoli Park. Helaas waren ze net een nieuwe tentoonstelling aan het opstellen toen ik er aan de deur stond. In het stadsmuseum ontdek je tenslotte hoe de stad door de eeuwen heen evolueerde tot zijn huidige vorm.

9/ Koop kunst per kilo

DobraVaga: jonge kunst in een oude vismijn

DobraVaga kan je vertalen als “mag het iets meer zijn”. Deze voormalige vismijn (ontworpen door, jawel, onze vriend Plečnik) doet nu dienst als galerij waar je laagdrempelige kunst kan kopen, buiten de traditionele kunstmarkt om. Jong talent dus. De prijzen zijn niet bepaald door naam en faam, maar eerder door gebruikte materialen en de vorm die gebruikt is, het gewicht die het dus haast letterlijk in de weegschaal brengt. En jawel, er staat een weegschaal temidden de zaak.

10/ Ervaar de lokale ondernemersenergie in Poligon

Foto (c) Poligon

Een oude tabaksfabriek toverden de mensen van Poligon om tot een creatief centrum. Behalve een coworking space is er ook ruimte voor ateliers, prototypes maken, workshops zoals onder andere tekenfitness. Kijk best even op voorhand of er een leuke activiteit is. Zoniet, dan krijg je misschien net als ik een spontaan privérondleidinkje! Een compleet zelfbedruipend burgerinitiatief waar ze een thuis creëren voor creatieve ondernemers: heerlijk!

Zo, hopelijk heb ik je stiekem nieuwsgierig gemaakt naar deze charmante stad. Mocht je nog vragen hebben of je wil je eigen Ljubljana-ervaringen delen: laat gerust een reactie achter!


Cultuurcafé De Barriere

Toen Gertjan en Sarah me benaderden voor het ontwerpen van het logo en de drankkaart van hun cultuurcafé De Barriere, was ik aanvankelijk wat weigerachtig. Ik beschouw mezelf niet als een grafisch ontwerpster, dus logo’s en layout – euhm – out of my comfortzone. Maar ze vroegen het zo lief dat ik niet kon weigeren.

Voor het logo tekende ik volgende eisen op: het moest strak en helder zijn, maar toch de ziel van hun gezellig cafeetje tonen. Een retrotintje mocht, maar liefst met elementen van wat ze voor hun café in gedachten hadden: een warme plek vol goede biertjes en een hart voor cultuur met muziek, optredens, theater…

Uit de bovenstaande schetsen was de derde duidelijk favoriet, dus ging ik daarmee verder aan de slag. De gezichtjes rechtsonder (mijn karikatuurversie van Sarah en Gertjan) werden uiteindelijk ook nog gebruikt voor wat andere zaken (onder andere de drankkaart die straks aan bod komt).

Et voilà, ik heb geprobeerd alles ‘supersjtrak’ te houden, de kleuren te beperken en door bepaalde elementjes (vlagje, kruis in cirkel, ‘established‘afkorting) toch een knipoog naar vroegere tijden te geven.

Dan de drankkaart: naast het grafisch goed zetten mocht ik die ook opfleuren met illustraties. Eentje op elke pagina graag, was de boodschap. Bij croques wou Sarah alvast al crocs afgebeeld zien, maar voor de rest kreeg ik carte blanche.
Ik krabbelde allerhande probeersels en ideetjes in mijn schetsboek aan de hand van de tekst die ze me bezorgden. De ene schets was al duidelijker dan de andere.

Zo tekende ik oorspronkelijk Paris Hilton bij wijze van ‘blondje’, maar de link naar haar was niet zo duidelijk en zelf vond ik haar ingekleurde versie niet oké, dus werd ze door een ander blondje vervangen. Gertjan was erg voor mijn schetsmatige stijl te vinden, maar ik vond dat ik in de drankkaart de lijn van het logo moest doortrekken en zette dus al mijn ontwerpjes hyperstrak in Adobe Illustrator. De titeltjes werden in vlagjes gegoten en een eenvoudig, uniform lettertype moest de leesbaarheid optimaal houden. In dit videootje zie je het resultaat.


Maar het is natuurlijk des te fijner om de drankkaart gewoon eens live te gaan bewonderen in Cultuurcafé De Barriere in Wevelgem! Op facebook vind je ze hier en op instagram hier: volgen en bezoeken, die handel! En doe Gertjan en Sarah de groeten van mij!

Van straat

DSCN4105

Wanneer we nu eens naar Brussel gaan, vroeg de wederhelft. Om het MIMA te bezoeken, ofte voluit Millenium Iconoclast Museum of Art. Klinkt nogal grootsprakerig, dacht ik eerst, PR-gewijs verkopen ze zichzelf bovendien als de vaandeldragers van cultuur 2.0., maar dit museum aan de poorten van Sint-Jans-Molenbeek zegeviert net in laagdrempeligheid.

DSCN4120werk van Swoon op de museummuren

In een industrieel pand is er plaats voor kunst van na 2000, van kunstenaars die de klappen van de zweep leerden via (vaak illegale) street art, maar wiens werken nu dus de muren van dit piepjonge museum tooien. Wat MIMA zo speciaal maakt is dat ze met hun eerste tentoonstelling ‘City Lights’ vijf Amerikaanse kunstenaars carte blanche gaven om elk een ruimte in het museum aan te pakken. Très street als je bedenkt dat de volgende werken waarschijnlijk gewoon over de vorige creaties zullen komen en de tijdelijkheid van de straat zo binnensmuurs verhuist. Ga vooral zelf eens zien. En houd vooral ook halt bij de making of filmpjes.

 

DSCN4109Swoon

DSCN4113DSCN4114MOMO

DSCN4118Steve Powers

Terwijl we toch in Brussel waren, konden we even goed even door de stad zwerven. Enkele adresjes bezoeken die ik me nog herinnerde van toen ik er jaren terug werkte en wat nieuwe hoekjes verkennen…

 

Plaizier

Hier haalde ik altijd kaartjes voor alle mogelijke gelegenheden, of gewoon voor mezelf. Nooit ergens elders zijn gelijke gevonden! Hier stap je met veel ‘plaizier’ binnen, en stap je altijd wel met iets buiten. U weze gewaarschuwd.

plaizier

 

Sterling book shop

Mijn favoriete bestemming als ik een lange winkelpauze nam vroeger. Sterling book shop is een onafhankelijke boekhandel volgestouwd met Engelstalige literatuur. Voor leuke boekengadgets ben je er ook aan het goede adres, of gewoon om naar de sappige (Engelse) accentjes van de verkopers te luisteren terwijl je door al dat leesmoois bladert.

sterling book shop

 

Walvis

youcaneatatwalvisIk had al veel over deze kroeg gehoord, maar was er nog nooit binnen geweest. Aangezien we rond de middag in Brussel arriveerden, sprak het bord aan de gevel tot onze verbeelding. Voor een simpele lunch aan een vriendelijk prijsje zit je hier dus goed. Andere indruk: de typische Brusselse no nonsense sfeer. Maatpak, bobo en hipster zitten hier naast elkaar zonder op te meten of ze wel tot elkaars posse horen. walvis

 

Voor leuke cafeetjes moet je zeker aan het Sint-Goriksplein zijn, waar kleurrijke terrasjes elkaar verdringen. Wandel intussen ook eens de Kartuizersstraat in en je hebt meteen enkele leuke (concept) winkels op een rij.

DSCN4130

Het Zinneke, Kartuizersstraat, eens iets anders dan Manneke Pis

 

De voeten waren overmoedig, dus besloten we nog eens tot aan het Vossenplein in de Marollen te wandelen. De straatwerkers waren de restanten van de rommelmarkt al aan het opruimen, maar de vintage (tiens) adresjes loeren hier net om de hoek. Wij stootten op Superstrat, zelfverklaarde vitrine op jonge creatievelingen. Objecten en juwelen die net dat tikkeltje anders dan anders zijn. Fijn!

superstrat

Op de terugweg naar het station stopten we nog even aan de Montana shop. Kwestie van de cirkel van de daguitstap helemaal rond te maken, street art style.

Wherever I lay my hat is my home

The-2Bhat5Bij citytrips verblijven wij steevast in een jeugdherberg, uit budgetoverwegingen en omdat we uiteindelijk ook geen stad bezoeken om de hele tijd op de kamer te blijven (tiens). Een bed en als we geluk hebben douche en toilet op de kamer is voor ons al meer dan voldoende. Ik heb nog nooit onze verblijfplaats op mijn blog gepost, maar voor deze wil ik toch eens een uitzondering maken.
The-2Bhat
Voor Madrid moesten we niet lang twijfelen: The Hat stak er tussen de hostels die we online zochten met kop en schouders bovenuit. Verwacht qua kamer geen balzaal (eerder het omgekeerde), maar je krijgt alle basics die je nodig hebt, met een slim ontworpen gebouw erbij. The Hat gaat voor hedendaags, eenvoudig design met leuke details en (opnieuw, is dit iets typisch voor Madrid?) veel aandacht voor illustratie: in de hal hingen geïllustreerde prints van het magazine Arteuparte die je kon kopen en elke traphalverdieping had een muurschildering. Oké, het gratis ontbijt kon wat druk zijn en toastbrood is niet meteen mijn favoriete manier om de dag te beginnen, maar de grote troef van The Hat is hun dakterras waar ze een gezellig cafeetje ingericht hebben. Voeg daar supervriendelijk personeel en een leuk sfeertje aan toe en je hebt een winnaar. Fijne plek!
the-2Bhat2The-2Bhat3The-2Bhat4

Nomnom Madrid

Van al dat bezoeken en shoppen krijgt een mens al eens honger. En wat hebben wij in Madrid geleerd? Tapas blijken steevast de beste keuze. Als wij voor een klassieke hoofdmaaltijd gingen, waren we meestal ietsje teleurgesteld. Een hoofdmaaltijd bestaat in Madrid uit vlees, vlees, vlees en als je geluk hebt een beetje groentjes. Ben je vegetariër? Zoek dan op voorhand wat adresjes uit, of je krijgt het lastig. Madrilenen eten rond respectievelijk 14u en 21u, dus zet die biologische klok maar iets later dan je gewend bent. Elk pleintje in Madrid telt één of meerdere terrasjes (waar je ook wel iets meer betaalt dan binnen, maar enfin, je moet er iets voor over hebben, hé).

Onze favoriete eetadresjes:

La gastro croqueteria de Chema
Met voorsprong onze topfavoriet. Hun specialiteit: duo’s van kroketjes. Dan hebben we het niet over de Nederlandse muurvariant, maar een ware gastronomische ervaring: mooi gepresenteerd, verrassende combinaties en smaken die je nog nooit met kroketten had geassocieerd (onder andere inktvis, maar mijn favoriet was die met prei, geitenkaas en groene pepertjes). Wij gingen voor een tapasmenu van 9 duohapjes (18 Euro): superverzorgd, vriendelijke bediening en bij elk gerechtje een kort woordje uitleg. En we ontdekten er fideuà, een Valenciaanse variant van paëlla met noedels in plaats van rijst: njamnjam! Absolute aanrader!

la-2Bgastro-2Bcroqueteria-2Bde-2BChema

La musa
Het niveau van La croqueteria was moeilijk te evenaren, maar in La Musa kreeg je 9 lekkere tapas voor 18 Euro per persoon. Oké, toegegeven, met de 3 dessertjes om te delen kon het bij mij niet meer stuk.

La-2BMusa

Rayén
Na al dat vlees eten, hadden we ongelooflijk veel nood aan groentjes. Waar beter dan een veganistisch restaurantje? Dit piepkleine zaakje houdt het simpel: een menu van de dag met 2 keuzes, want weggooien vinden ze daar maar niks. Lekker én goedkoop: 12 Euro voor een soepje, stoofpot met curry, olijven, aubergine en courgette en – ik dacht ik ga eens voor avontuurlijk – rauwe worteltaart (heerlijk!).

Raye-25CC-2581n-2Bvegano

Olive
Zoete en hartige pannenkoeken tegenover Conde Duque. Njamnjam! (foto: lilandcloe.com)

creperie-2BOlive-2Bfoto-2BLilandcloe.com_

Mr Frank
Eerder een adresje voor een lichte, simpele en snelle lunch. Dat laatste was letterlijk te nemen, want er werd wel héél snel afgeruimd, maar de bediening was gelukkig supervriendelijk. We aten er een lekker slaatje en een luchtig dessertje.

Mr-2BFrank

Ojala
Oké, het aanbod neigt eerder naar snacks (ik at er porchetta met rode kool, tomaat en patatas bravas) dan een uitgebreid etentje, maar het was er best lekker. Eerlijk: ik kon niet weerstaan aan de muntgroene muren en moést eens binnen. Leuke stek, waar je ook gewoon eentje kan drinken. Qua muziek hoorden we Rihanna, The Weeknd en Drake, niet meteen eetdeuntjes, maar favorieten van het hippe Madrileense volkje? Ga zeker eens ook eens piepen naar het strand in de kelder!

Ojala