Kunstdate

Afgelopen zondag ging ik op kunstdate met mezelf naar het MSK Gent. Ik wil al een tijdje meer persoonlijk werk creëren, maar heb geen idee WAT dat dan moet zijn. Dus huppakee, ik dan maar naar Gent om een resem ‘oude meesters’ te bestuderen. Als ik zou kunnen uitvissen wat mij precies tot een kunstwerk aantrekt, dan zou ik misschien de antwoorden kunnen vinden voor mijn eigen illustraties, toch?

Ik nam mijn schetsboekje mee, opende die tussen een Rik Wouters en een expressionistisch landschapsschilderij. Tekende vluchtig enkele contourlijnen, pende wat notities en… stak het boekje even snel weg als ik die had uitgehaald. Iets hield me tegen.

Notities maken voelde alsof ik de ervaring niet volledig liet binnenkomen. Ook voelde het verkeerd om de kunstwerken (ook al was het maar lichtjes) over te tekenen. Om nog maar te zwijgen over hoelang dit museumbezoek zou duren als ik zo door elke zaal zou gaan.

Dus nee, ik staakte het schetsen. Gedaan voor vandaag. Ik besloot om immens veel foto’s te nemen. Ik kon die nog altijd achteraf analiseren. En nu zit ik thuis naar al die foto’s te staren op zoek naar antwoorden…

Hieronder momenteel mijn 5 favoriete kunstwerken. Als je denkt dat ze iets gemeenschappelijk hebben, laat het me dan vooral weten!

Rik Wouters ‘Zittende vrouw bij het venster of portret van Nel Duerinckx, de vrouw van de kunstenaar’ (1915)
Felice Casorati ‘Jong meisje op een rood tapijt’ (1912), hieronder een detail ervan
Anonieme meester ‘Portret van Isabella van Oostenrijk’ (16de eeuw)
Gustave Van de Woestyne ‘Fuga’ (1925)
Jheronimus Bosch ‘De kruisdraging’ (c. 1510-1516), met hieronder mijn favoriete tronie eruit.

With a little help from my friends – deel 2: hoe teken je alzheimer?

Maak eens ongevraagd een illustratie bij een artikel. Daarmee is alles begonnen. Om mijn portfolio uit te breiden op vlak van redactionele illustraties, vroeg ik aan vrienden om mij geïllustreerde artikelen door te sturen – maar dan ZONDER de illustratie – zodat ik er bij wijze van training zélf een tekening bij kon verzinnen. Een tip die ik onthouden had van de online illustratiecursus die ik vorig jaar volgde.

Isabel stuurde me dit korte artikeltje uit Eos over 2 nieuwe stoffen die mogelijk zouden helpen om het aftakelingsproces bij alzheimerpatiënten tegen te gaan. Als je het leest, krijg je kort en bondig een behoorlijk wetenschappelijke uitleg bij een van de oorzaken van alzheimer. Wel, als je het een paar keer leest, in mijn geval: geen gemakkelijke materie.
En dan, het zwaarste stuk: HOE zet je alzheimer om in een illustratie? Een visuele vertaling waar ik wel even over moest nadenken… Ook gaat het in het artikel over het vertragen van het proces, niet over genezen en wilde ik dit ook ergens in de tekening krijgen.
Ik koos uiteindelijk voor het beeld van een porseleinen frenologiehoofd, vooral vanwege de associatie met breekbare materie. Je ziet twee handen die de brokken van het hoofd proberen te lijmen, wat voor mij aanvoelde als dat je zelfs na het herstel toch de schade zou blijven zien.
Is het een illustratie die alzheimer suggereert? Ik was en ben het nog steeds niet absoluut zeker, maar soms moet je gewoon voor de beste optie gaan die je op dat moment ziet.

Geen gemakkelijke opdracht. Toen Isabel me de oorspronkelijke link doorstuurde, wisten we allebei meteen ook waarom: er stond eigenlijk een foto in plaats van een illustratie bij het oorspronkelijke artikel.
Van een uitdaging gesproken >.<

With a little help from my friends – deel 1: bankovervallers dragen niet altijd bivakmutsen

Maak eens ongevraagd een illustratie bij een artikel. Daarmee is alles begonnen. Om mijn portfolio uit te breiden op vlak van redactionele illustraties, vroeg ik aan vrienden om mij geïllustreerde artikelen door te sturen – maar dan ZONDER de illustratie – zodat ik er bij wijze van training zélf een tekening bij kon verzinnen. Een tip die ik onthouden had van de online illustratiecursus die ik vorig jaar volgde.

Max Manstein was één van de enthousiaste vrienden die me iets doorstuurde: geen artikel, maar een episode van de podcastreeks Dark Diaries, want die gaat ook telkens samen met een illustratie.
In aflevering 6 van de podcastreeks vertelt Jason E. Street hoe hij informatiebeveiliging van banken in Beirut testte door er in te breken en hoe dat bijna fout afliep. Een overvaller heeft niet altijd een bivakmuts aan… of wel? Dat is zowat het idee achter deze illustratie. Nieuwsgierig naar de podcastaflevering en naar de oorspronkelijke illustratie? Klik door op deze link: https://darknetdiaries.com/episode/6/

Lemon Lizzie on tour

Elke winkel die je binnen stapt, trekt alweer alle kerstregisters open, dus dat betekent dat de najaarsmarktjes er ook weer aan komen. En yes (!!!), je kan me komende maanden dus toch nog op enkele gezellige marktjes vinden!

Ik stal mijn Lemon Lizzie spulletjes uit tijdens 2 verschillende weekends op de gezellige pop-up van Irma’s Feest- en Koffiehuis in Gullegem.
En op 5 december vind je me enkele kilometers verder in Heule op Lokaal Boetiek tussen een bonte verzameling Belgische makers.

Totton?

(foto (c) BAT )

Kleuren in coronatijden

Je kan er niet meer omheen: het internet staat vol ideeën hoe je je moet bezighouden in coronatijden. Online concerten, boekenlijsten, virtuele tours door musea en kleurplaten passeerden al de revue. Eerlijk gezegd voelde ik mij op den duur wat overdonderd door al die suggesties: ik heb zelf een heel lijstje met to do’s voor persoonlijke projecten liggen waar ik het liefst van al meteen zou in duiken. En dan raak ik ironisch genoeg door al die andere suggesties afgeleid om aan mijn eigen bezigheidstherapie te beginnen.

Ik stond wat weigerachtig om zelf iets à la een kleurplaat te delen, nét daardoor. Maar vanochtend kwam dan toch de vraag. En kijk, als iemand anders het vraagt, dan kan ik het voor mezelf nu eenmaal beter verantwoorden. Maar ik moest eerst nog even gaan graven in de archieven voor een geschikte zwart-wit tekening.

Eerst had ik trouwens nòg iets anders te doen: met een fietstas vol boodschappen naar vrienden rijden die quarantaineslachtoffers zijn. De tote bag heb ik netjes voor hun deur gezet en dan vanop afstand gebeld dat die daar lag.
En dan viel het me te binnen: de tekening erop (van het evenement Au Milieu) is de ideale kleurplaat. Gevorderden kunnen er helemaal in detail op ‘losgehen’, maar kleintjes kunnen er gewoon ook experimenteel over krabbelen.

Dus voilà, jullie kunnen hieronder deze tekening gratis downloaden (klikken op de tekening), printen op een A4-blad en inkleuren maar! Bezigheidstherapie op vraag.
Stuur de resultaten gerust eens door of tag Lemon Lizzie op jouw socials zodat ik ze zie passeren.

Geniet van jullie bezighouding! En nu duik ik zelf weer in mijn eigen to do’s, zu. Tschüss!