In het Kortrijkse wonen heeft vaak zijn nadelen, vooral als je een cinefiel bent zoals ik. Zit je dan ongeduldig te wachten totdat die ene film eind-de-lijk in de bioscoop verschijnt en blijkt geen enkele van de twee Kortrijkse cinema’s die te programmeren. Tenzij je een rit van minimum een half uur ziet zitten, is het dan noodgedwongen wachten op de dvd-release (want, nee dank u, ik download geen films illegaal).

Met ‘New York, I Love You’ was het history repeating. Maar hoezee! Gisteren heb ik hem eindelijk kunnen huren! De film volgt hetzelfde principe als ‘Paris, je t’ aime’: een topcast (Natalie Portman, John Hurt, Ethan Hawke, …) en meerdere topregisseurs (Fatih Akin, Shekhar Kapur, …) zetten hun beste beentje voor in een mozaïek van liefdesverhalen die telkens een andere wijk van de stad als decor hebben. Maar, wat mij betreft, overtrof de versie New York wolkenkrabberhoog de versie Parijs.
De film ademde de opwinding van the city that never sleeps uit elk van zijn poriën en vertoonde veel meer samenhang dan ‘Paris, je t’ aime’. Elk van de kortfilms was verrassend, verschillend, maar toch harmonieus van toon. Personages doken op in verschillende fragmenten. Et voilà: één lange boeiende en intense film. En de neiging om hem onmiddellijk opnieuw te bekijken. En een zwaar verlangen om een reisje New York te boeken.

http://www.imdb.com